Onvoorspelbaar

(Kleine grote waarschuwing, dit is een (veel te) lange blog. Zelf vindt ik hem overigens wel leuk om helemaal te lezen want vooral het einde is leuk :0)

Mijn eerste blog en de titel is onvoorspelbaar. Nu ben ik wel benieuwd wat jullie allemaal denken. In mijn hoofd zijn er zo ontzettend veel gedachten als ik het woordje onvoorspelbaar hoor.

Allereerst denk ik aan het leven, want ja, dat is toch zo ontzettend onvoorspelbaar. 3 januari 2017 gingen we met ons gezin uiteten. Lekker naar een tapasrestaurant in Rotterdam. Daar kan ik zo ontzettend van genieten, lekker uiteten met zijn allen. Toen nog 4 zusjes die het zo leuk en spannend vinden dat ze al hun tijd besteden aan praten en bijna vergeten te eten. Ook voor de rest was het allemaal wat spannender dan normaal, de volgende dag ging ik namelijk voor 6 maanden naar de andere kant van de wereld. 

Na het eten vroegen mijn broer en zijn vriendin of ik nog even mee ging naar Mc-Donalds voor een koffietje. Ik zei nee want ik moest het inpakken nog afronden. Ik heb toen nog best wel een tijdje spijt gehad van die keuze, ik zou ze 6 maanden niet zien dus ik had best wel even koffie kunnen gaan drinken met ze... Maar goed, zo gaat dat soms, ik zal er niet te lang bij stil staan.

De volgende dag, 4 januari 2017, kwam er een meisje van 10 bij ons langs in de ochtend. precies op tijd om mij nog even te ontmoeten. Ik zal hier later nog op terug komen. Toen zij weer was vertrokken gingen wij met ons gezin naar Schiphol. Na afscheid te hebben genomen ging ik voor de eerste keer in mijn leven vliegen, gelijk maar naar de andere kant van de wereld. Ik kan boeken volschrijven met allemaal dingen die ik heb meegemaakt in de 6 maanden die ik daar heb gespendeerd, ik zal er nu alleen over zeggen dat het fantastisch was.

Dus we spoelen even 6 maanden door, 27 juni 2017, ik kom terug uit Australië. Helemaal opgeladen, 200% levensenergie en er kwam nog eens 50% bij, bij het weerzien van al mijn familie en vrienden. Mijn gezin was uitgebreid, ik had er namelijk een zusje bij, het was het meisje dat ik had ontmoet de dag dat ik naar Australië ging. Nou goed, ik had vakantie tot september want dan zou ik weer gaan beginnen met school. Ik ging weer werken in een restaurant waar ik ook al had gewerkt voor mijn avontuurtje in Australië. 

Dat ging allemaal lekker, tot we op vakantie gingen met het gezin. Ik kreeg de eerste nacht in het vakantiehuisje opeens een soort epileptische aanval. Dus de ambulance kwam en ik heb 2 dagen in het ziekenhuis gelegen. Daar hebben ze uitgesloten dat de aanval kwam door iets in mijn hart. Toen we weer in Rotterdam waren ging ik naar een neuroloog, ondertussen kreeg ik nog een keer een epileptisch insult. Na een paar MRI-scans bleek dat er een tumor in mijn hersenen zat.

Natuurlijk is dat niet iets wat je verwacht, of op zit te wachten. Maar goed ik moest door, mijn dagelijkse energie was ondertussen wel gedaald naar rond de 25%. In het ziekenhuis hebben ze toen besloten om over te gaan tot een operatie, die nadat ik in de nacht tussen de 2 kerstdagen in weer een insult heb gehad, 10 januari zal plaatsvinden. Hierdoor ben ik gestopt met mijn opleiding. 

Allereerst een compliment en bedankje voor alle mensen die al tot hier hebben gelezen, maar goed. Waarom vertel ik dit allemaal? Omdat ik wil laten weten dat het leven zo ontzettend onvoorspelbaar is. De Rob van 3 januari 2017 had zin in zijn avontuur dat een halfjaar zou gaan duren. Vervolgens bracht dat halve jaar hem veel meer dan hij had durven hopen. Toen hij ziek werd ging dat avontuur nog even door. En de Rob van 3 januari 2018 zit nog steeds in dat avontuur. En dat avontuur jongens en meiden, dat stopt niet straks als ik weer beter ben.

 Het avontuur waar ik het over heb heet namelijk ook wel het leven. En het leven is een en al onvoorspelbare ... vul maar in wat jij vindt passen. Wat ik dus wil zeggen is dat het leven vol zit met verassingen. En ik geloof dat je daarom hulp nodig hebt in dit leven, niet alleen van mensen maar ook van God. Want mensen komen een aardig eind met jou helpen in de moeilijke tijden maar uiteindelijk is er echt maar 1 iemand die alles (voor)ziet en die jou volledig kan (bege)leiden!

Sorry voor deze veel te lange blog, ik ben nog amateur. Volgende keer zal ik mijn best doen om het kort en krachtig te houden.